ben vatanimi hep uzaktan sevdim
ona kavusacagim günleri sayarak
ne ezan sesi kulaklarimda cinladi benim ne alnima gölge yapti bayrak
sahip oldugum tek bir servetim var benim tasli üc avuc toprak
yeterki onunlan örtünsün üzeri kefenimin
ben vatanimda yetimim burada yetimim
bulmak icinmi ekmek üzeri bir avuc katik
memleketten vazgecip toprak aradik megerse vatan gibi diyar olmazmis
bir baska ay yildizli yurt bulamadik
karnim doyar ama ac kalir gönül yüregim
ben vatanimda yetimim burada yetimim
birde al bayragi germisler en tepelere sagi minareye bakar olmus
solu denize
benim elime vermisler kösesi yirtik pusula
senede bir olsun gelip göreyim diye
gölgesinde yaslanmak degilmis kaderim
ben vatanimda yetimim burada yetimim
hani birde bayramlar gelip catar
cocuklara seker dagitir benim yarama tuz atar
ne olur gelmeyin bayramlar benim el öpecek hickimsem yok
amcam taa ötelerde dayim karatoprakta yatar
ancak neresi oldugunu bilmedigim kabrine dua ederim
ben vatanimda yetimim burada yetimim
burada bilirler yabanciyim siyah saclarim kabul etmezler cünkü benim degerim yarim
hic olmazsa bari ülkemde TÜRKSÜN desinler
inanin salvar giyer kazma kürek alir capa bile yaparim
bi yurdum olmasi icin söyleyin nereye gideyim
ben vatanimda yetimim burada yetimim
isteklerim var var ama cok degil hemen azicik
ölünce bari mezarimi yurduma kazin daracik
basima boynu bükük birde alak gül dikin
gören bilsin kefen icinde gözlerim acik
gören bilsin kefen icinde gözlerim acik
cünkü ben yasadikca yurt nedir bilmedim cünkü ben vatanimda yetimim burada yetimim
AYLA CETINKOL